موره میبینی که شر و با صفایُم بچه محله امام رضایُم
کار و بارُم ریدیفه با خدایُم بچه محله امام رضا یُم
به موبگو بیا به قله قاف اصلا مو ره بیزر همونجه علاف!
قرار مرار هر چی بیگی مو پایم بچه محله امام رضایم
تو نخشه او گنبد طلایم بچه محله ا مام رضایم
مویم که قانع و بی ادعایم بچه محله امام رضایم
کفتر کهنه ی ایوون طلایم بچه ی محله ی امام رضایم
یا معین الضعفاء یار غریبون ای گل فاطمه قلبُمه نسوزون
وقتی تابوت مو آمد تو حریمت جان هر کی دوست دری یا امام رضا رو برنگردون
مو فقط با کوچه تو آشنایُم بچه ی محله ی امام رضاییم
======================================
چندوقت پیش توی برنامه ی هفت و هفت دقیقه ی شبکه ی آموزش این شعرو یه آقایی با لهجه ی مشهدی خوند
خیلی قشنگ بود و خیلی به دلم نشست
لهجه مشهدیم قشنگساا
.
.
.
عاشق این صحنم 
می بینی چه باصفاست؟.
درعجبم چرا سه ماهه جور نمیشه بریم مشهد
موندم چرا آقا برای همه ی فک و فامیل و همه ی اعضای خونواده دعوتنامه میفرسته
اما برا من ...
موندم چرا 4 ساله دعوتم نکرده؟
یعنی اینقدر بی لیاقتم ؟!:(
کاش آقا یکی از این میلیون ها دعوتنامشو برامنم میفرستاد:(
راسی سلام:)
