بسم رب الشهدا اطرافمون مادر شهید زیاد دیدیم ..مادرانی که بعد از شهادت پاره های تنشون قطره ای اشک نریختن... ذره ای بی قراری نکردند ... پس چطور میتونیم قبول کنیم حضرت زینب (س) اینقدر بی قراری کردند !!! ... بانویی که بعد از آن همه سختی میگوید :ما رایت الا جمیلا ... کسی میتواند اینگونه حرف بزند که سیاهی و زشتی ها را پشت سر گذاشته باشد ... این آفت برداشت های سطحی ماست ... استاد میگفت حضرت زینب بی قرار از دست دادن برادر و عزیزانش نبود ...زینب بی قرار از دست دادن امام زمانش بود ... یادمون رفته.. عاشورا جز عظمت و بزرگی جز آزادگی و تقوا هیچ نبود...
السلام علیک یا رُقَیـّـِه بنت الحسین شهید
سه ساله با غربت... کمر ستبر قدرت را شکست
و با سکوت و داغ قصر آرامش تو خالی ظالم رابه آتش کشید
آری ... می شود در ویرانه ماند و پادشاهی کرد...
ریحانه هفتم محرم شش ماهه شد ...و ما دیدیم شیرینی کودکی شش ماهه را..... و مادرش او را نذر ظهور امام زمان (عج) کرد ...سربازی کوچک برای امری بزرگ
